IPAGPAUMANHIN PO SANA ang mataray na tono ng pamagat nito. Hindi ko lamang talaga masang-ayunan na tawaging "kapatiran" ang mga grupong itinatayo para maghanda sa pakikipag-away. Hindi ko naman nilalahat, pero ang madalas na kinakahinatnan ng mga ito ay pambubugbog o pagpapahirap sa mga bagong tatanggaping kaanib, at pagbubugbugan, o pagpapatayan pa nga, ng magkakaribal na "kapatiran."
.
. Makailang-ulit nang dumanak ang dugo sa ganitong mga pagrarambuhan ng mga fraternity sa loob man o sa labas ng mga kampus.
.
. Nagrarambulan pa nga pati ang mga mag-aaral ng abugasya, o law students, na dapat sana'y nagtataguyod sa mga saimulain ng sibilisasdong pag-uugnayan, kabilang na ang sibilisadong pagtutunggalian, at dapat snang naghahandang magbandila ng pwersa ng lohika sa halip na lohika ng pwersa.
.
. Ilang taon pa lamang nakakaraan, sumambulat sa baldosa ang isang kasapi ng isang frat na bago salakayin ng nakamaskarang mga salarin ay masaya lamang na kumakain sa piling ng kanyang mga kaibigan sa Pamantasan ng Pilipinas.
.
. Nagtataka tuloy ako kung bakit tinatatakan pa ng mga titik na Griyego o mga katagang Romano ang mga grupong ito, samantalang hindi naman sila makawala sa kanilang pag-uugaling barbaro, na patuloy namang kinukunsinti ng matatanda na nilang myembro na nagkamit na ng kagalang-galang na katayuab sa lipunan, Mbuti pa nga, sa isang banda, ang mga grupong "Oxo," "Sigue-Sigue," "Bahala na" at "Sputnik" na walang pagpapanggap na sila'y mga disenteng grupo.
.
. Nilalapastangan ng mararahas na fraternity ang tunay na kahulugan ng salitang "kapatiran!," at ang pagtatayo at pagpapanatili ng mga ito, kasama na ang tradisyon ng kusang-loob na pagpapabugbog ng mga umaanib upang gumanti ng pambubugbog sa susunod namang aanib, isang kaugaliang kahiya-hiya at kalait-lait.
.
. Isang matalik na kaibigan naman ang nakapagsabi sa akin na siya at iba pang mga pinuno ng ganitong mga "kapatiran" ay nagsisikap daw ngayong alisin na talaga ang kultura ng karahasan sa mga frat at sorority at ihalili nang lubusan ang kultura ng pagsasama-sama sa paglilingkod.
.
. Sa katunayan, may ginawa siyang isang tula na naglalarawan sa makapigil-hiningang pakikipagrambulan ng mga "fratmen" sa mga miyembro ng karibal na frat, at ipinag-iiba niya ito sa pakikipaglabang kailgnang gawin nila ngayon -- sa loob ng kanilang sari-sarili..
.
(Sa aking palagay, ang tinutukoy na panloob na pakikipaglaban ay sa mga tendensyang mag-isip-bata at mag-asal-hayop (ipagpaumaumanhin po ng mga bata at mga hayop) -- ay pakikipaglabang lalong humahamon sa ilalarga ng tapang ng tapang at tatag ng loob ng bawat "fratmen." Maaaring kayang-kaya nilang batuhin o bugbugin ang iba, o kaya'y patraydor pa ngang patayin, pero kung iniisip nilang iyon na ang kahulugan ng katapangan, sila'y katawa-tawa at daid pa nga ng mga batang matalino!)
.
. Hindi pa lamang masabi nang tiyakan ngayon ng kaibigan ko kung talaga kayang may pag-asang maipagtagumpay ang pagsisikap na ito.
.
. Napakahirap gawin ito, dahil nakadikit na nang husto sa mahabang kasaysayan at tradisyon ng mga grupong ito ang kultura ng karahasan. Pero huwag sanang bitiwan ang pagsisikap, kahit maging napakahirap.
.
. Kaya pa ba, mga brod at mga sis?
-oOo-
No comments:
Post a Comment